ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ

Τρώει σκουπίδια κι ας το ξέρει. Με δέκα ευρώ στην τσέπη πας στο Lidl, δεν πας στα βιολογικά προϊόντα. Με κάτι να γεμίσει το στομάχι του. Ακόμα και ληγμένα αν του πουλήσουν, όχι πολύ ληγμένα, θα τα πάρει. Υπάρχουν και χειρότερα, θα σου πει, άλλοι ψάχνουν στους κάδους.

Κάποιοι έφαγαν άλογο νομίζοντας πως τρώνε μοσχάρι. Θα μπορούσε να μη το μάθαιναν ποτέ. Αλλά κι αν το έμαθαν, θα συνεχίσουν να το τρώνε. Με άλλη συσκευασία. Αυτό που ήταν πριν μερικά χρόνια σκάνδαλο σε λίγο δεν θα είναι ούτε είδηση.

Τρεφόμαστε όπως ζούμε: μεταλλαγμένα. Τίποτα πια δεν θα είναι σκάνδαλο μπροστά στο συνολικό σκάνδαλο του υποβιβασμού της ζωής.

Θυμάται. Κάποτε μιλούσαμε για ποιότητα ζωής. Πάει καιρός. Άλλες προτεραιότητες τότε.

Τότε επαναστατούσε για να μη γίνουν

η εργασία σκλαβιά

οι επιθυμίες ανάγκες

ο έρωτας συνήθεια

ο ελεύθερος χρόνος κατανάλωση

η περιπλάνηση οργανωμένος τουρισμός

η γιορτή διασκέδαση

η ζωή επιβίωση.

Τώρα αυτά πήγαν στην άκρη.
Τώρα

στην ανεργία

ικανοποιεί τις βασικές ανάγκες

τον έρωτα τον πνίγει το άγχος

τον ελεύθερο χρόνο κοιτάει το ταβάνι

περιπλανιέται από δωμάτιο σε δωμάτιο

ξέχασε τι είναι γιορτή

επιβιώνει.

Εκεί επιστρέψαμε. Κοστίζουμε πολύ, αποφάσισαν, και κάποιοι περισσεύουν. Μετά την αφθονία των σκουπιδιών, στη σπάνη. Στα βασικά, στα στοιχειώδη. Μόνη φροντίδα να είναι η πείνα, σαν τα ζώα. Να επιβιώσουμε όπως όπως, να 'χει ο κόσμος μια μπουκιά ψωμί, έστω μεταλλαγμένο, να βάλει στο στόμα του. Ξεχάστε τα άλλα. Πολυτέλειες.

Μην τα ξεχνάς. 
Κράτα στη μνήμη σου τις όλο και πιο σπάνιες στιγμές που μύρισες ένα αληθινό φρούτο, γεύτηκες ένα υπέροχο κρασί, ξεδίψασες με το νερό μιας καθαρής πηγής.

Κράτα στη μνήμη σου γιορτές χωρίς τέλος, εκδρομές χωρίς προορισμό, ξενύχτια χωρίς λόγο, έρωτες χωρίς αύριο, δημιουργίες χωρίς σκοπό.
Δεν γίνεται να τα ξεχάσουμε. Αν τα ξεχάσουμε, χαθήκαμε. Εκεί είναι η δύναμή μας. Η πυξίδα μας. Χωρίς αυτά απλά θα ρετουσάρουμε τον κόσμο που τελειώνει και θα τον στήσουμε ξανά στα πόδια του. Αν τα αρνηθούμε συναινούμε πως είμαστε αριθμοί, εργατικό δυναμικό, αναλώσιμοι, στατιστικές. Μηχανές επιβίωσης.

Κυρίως, φίλε μου, κράτα στη μνήμη τη δική σου εικόνα, τότε που με ξαναμμένα πρόσωπα γύρω από ένα γιορταστικό τραπέζι, με λίγη βοήθεια από το αλκοόλ και τα τσιγάρα, γινόμασταν ανυποχώρητοι συνήγοροι της πιο τρελής ουτοπίας.

Ας μείνουμε παντοτινά ανικανοποίητοι κι ονειροπόλοι. Για να μη συμβιβαστούμε με την ρεαλιστική προοπτική της επιβίωσης σε μια χωματερή μεταλλαγμένων. Τροφίμων και ψυχών.